De personages in het Boek van Mormon hebben een merkwaardige eigenschap: zij leven langer naarmate er minder over geschreven wordt. Dit wordt het duidelijkst in twee delen van het Boek van Mormon waar de auteurs flink vaart maken met het verhaal (o.a. omdat zij een deel van het manuscript waren kwijtgeraakt):
Over Jakob wordt in het Boek van Mormon gesteld dat hij geboren werd tussen 600 en 592 voor Christus (p. 51). Zijn zoon Enos geeft aan dat hij 179 jaar nadat Lehi Jeruzalen had verlaten “oud begon te worden” en “weldra moest afdalen in zijn graf” (p. 172). Als we dit even naar onze tijd vertalen, zou dat betekenen dat als je in 2016 op een normale leeftijd sterft, je vader in 1837 geboren zou zijn.
Het boek 4 Nephi begint in het jaar 34 na Christus, als Jezus in Amerika verschijnt. Vervolgens duurt het 110 jaar totdat “het eerste geslacht vanaf Christus was heengegaan” (p. 591). Daarna houdt ene Amos,kleinzoon van één van de 12 discipelen die Jezus in Amerika benoemde, 84 jaar lang de kronieken bij (p. 591) en dan geeft hij ook de geest, 194 jaar nadat Christus in Amerika was verschenen (dus 160 na Christus).
Voordat hij stierf, droeg deze Amos de kronieken over aan zijn zoon Amos junior, die de kronieken 111 later overdroeg aan zijn broer Ammaron (p. 594). Deze verstopte de kronieken 15 jaar later en daarmee eindigt 4 Nephi. In een tijdspanne van ca. 300 jaar gaan dus maar vier generaties voorbij. Vertaald naar onze tijd zou dat betekenen dat als je in 2016 op een normale leeftijd sterft, je overgrootvader in 1716 al een volwassen man was (net als de 12 discipelen van Jezus in Amerika).
Nu zijn mormonen erg druk met genealogie, en vier generaties terug is voor de meesten van hen een eitje. Hoevelen van hen, die nu, zeg, 80 jaar zijn, hebben een vader die in 1837 geboren is, en een overgrootvader die in 1716 al volwassen was? En hoevelen van hen geloven desondanks dat het Boek van Mormon een waargebeurd verhaal is?