Deze toespraak is een van de weinige aanwijzingen dat Joseph Smith in 1833 al in het openbaar over zijn visioen sprak. Een jaar eerder had hij zijn verhaal voor het eerst opgeschreven maar deze versie van 1832 komt niet overeen met de versie van Andrus: in de versie van 1832 beschreef Joseph Smith dat hij Jezus gezien had, maar Andrus spreekt hier over “een engel”:
Ik was een jongen, nog maar negentien jaar oud, toen ik het getuigenis van die man, Joseph Smith hoorde, dat een engel kwam en dat er glorie straalde en de bomen verteerd leken te worden in het felle licht en hem de volgende informatie werd toevertrouwd: dat duisternis de aarde bedekte, dat de overgrote meerderheid van de christelijke wereld het allemaal verkeerd had en dat hun geloofsbelijdenissen op een wankel fundament rustten. “Ook al ben je nog maar jong,” werd hem verteld, “roep ik je vanuit de vergetelheid op om uit te gaan en mijn koninkrijk op aarde op te bouwen”.