De mormoonse zendelingen hebben maar één doel: zoveel mogelijk mensen tot het mormonisme bekeren. Op dit doel worden zij dagelijks afgerekend met behulp van formulieren en rapportages. Als de zendelingen bijvoorbeeld bij iemand binnen gelaten zijn, moeten zij na afloop drie formulieren invullen (zie het zendingshandboek Predik mijn Evangelie):
1. Onderwijsstaat (pp. 153-154): met dit formulier houden de zendelingen gedetailleerde gegevens (alles wat ze te weten kunnen komen) bij over belangstellenden, nieuwe leden en minderactieve leden die zij onderwijzen. Als er een onderwijsstaat is gemaakt, moet die in de gebiedsmap blijven totdat de persoon of het gezin volledig actief in de kerk is, verhuist of overlijdt.
De gebiedsmap is een verslag van de dagelijkse activiteiten van de zendelingen. Het doel van deze map is om de zendingswerkzaamheden van de ene zendeling aan de andere over te dragen (zendelingen blijven maar een paar maanden op dezelfde plek). De gebiedsmap wordt ook gebruikt door de kerkleiders om het werk van de zendelingen te controleren.
2. Vorderingenstaat (pp. 154-155): hiermee houden de zendelingen de vooruitgang bij van onderzoekers, nieuwe leden en minderactieve leden die zij onderwijzen. Het wordt ook gebruikt voor overleg met de leden en kerkleiders uit uw woonplaats; kopieen worden verstrekt aan de bisschop, de zendingsleider en andere leden van de wijkraad (dit zijn de leiders van uw plaatselijke mormoonse kerkgemeente).
3. Potentiële onderzoekers (p. 155): hiermee houden de zendelingen bij wie er eventueel onderzoeker zou kunnen worden (een onderzoeker is iemand die zich door de zendelingen laat onderwijzen). Ook de gegevens van dit fomulier worden gedeeld met de lokale kerkleiders om “het zendingswerk door de leden te coördineren”. Dit is een klassieke verkooptechniek: bij een bestaande klant (een kerklid) vragen of die nog andere mensen kent die interesse zou kunnen hebben in het product (de kerk).
Contact met mormoonse zendelingen is dus nooit vrijblijvend. Er wordt vanaf het eerste moment een uitvoerig dossier over u aangelegd met veel persoonlijke gegevens, dat heel lang bewaard wordt en waarin in de loop der tijd tientallen van uw mormoonse plaats- en streekgenoten inzage krijgen. Dit doen zij zonder het u te zeggen, laat staan dat er om uw toestemming gevraagd wordt.
Zolang deze gegevens niet digitaal verwerkt worden, is het niet verboden om ze te verzamelen. Sinds 2013 is er echter ook een gebiedsmap-app die "de gegevens over voormalige onderzoekers (...) in een online database opslaat en toegankelijk maakt voor de zendelingen in dat gebied". Zendelingen kunnen met de app bestaande gegevens "aanvullen met relevante informatie over de gezinnen die zij onderwijzen" zoals "toezeggingen, reacties, voortgang, leefomstandigheden, etc.".
Dit is in Nederland verboden. Los daarvan is het nogal creepy en onderstreept eens te meer waarom de mormoonse kerk een typische sekte is waar privacy en persoonlijke grenzen ondergeschikt zijn aan het belang van de groep.
